"วัดป่าเชิงเลน" และการท่องเทียวโดยเรือหางยาว เสน่ห์ที่ควรจดจำ

วันนี้ทัวร์อาเชียนเวิลด์ จะพาทุกท่านไปมุมสงบ ๆ ลำคลอง ต้นไม้ และความเงียบ แอบอิงกับธรรมชาติ และพนักพิงของท่านทีมีศาสนาประจำใจ นั้นคือ "วัดป่าเชิงเลน" ทำบุญไหว้พระ ถวายเพล นั่งสมาธิทำจิตใจให้สงบแล้วไปเทียวกันค่ะ นั่งเรือหางยาว ชมคลองบางกอกน้อย ชมสวนกล้วยไม้ และชมทัศนีย์ภาพที่แสนงดงาม สองข้างคลองและทานอาหารฝีมือชาวบ้านค่ะ

สภานที่ทำให้หลาย ๆ ท่านตะลึง เมื่อท่านไปถึง ท่านจะพบความสงบ ความสุขจากต้นไม้ จากลำคลอง อากาศหายใจที่แสนบริสุทธิ์ หายใจยาว ๆ เดินเล่น เดินออกกำลังกายสบาย ๆ ค่ะ อยู่ใจกลางกรุงเทพฯ และอยู่ฝั่งธนบุรี ทัวร์อาเชียนเวิลด์จะชวนทุกท่าน ทำความรู้จักกับ "วัดป่าเชิงเลน" ซอยจรัญสนิทวงศ์ 37 แขวงบางขุนศรี เขตบางกอกน้อย กทม. จากการที่เรามีโอกาสพูดคุยกับชาวบ้านย่านนั้น เล่าว่า...

ก่อนนี้ เป็นซากปรักหักพังของวัดเชิงเลน ปรากฏอยู่ริมคลองชักพระ แขวงบางขุนศรี เขตบางกอกน้อยกรุงเทพมหานคร เนื้อที่ ๕ ไร่ ๒ งาน๖๐ ตารางวา ตามที่ได้สอบถามและตามที่ชาวบ้านและผู้เฒ่าผู้แก่บอกเล่ากันต่อๆ มา ทราบว่าเคยเป็นวัดเก่าแก่มีอายุนานเกินกว่า ๔ ชั่วคน ตั้งแต่เริ่มจำความได้ก็เห็นวัดอยู่ในสภาพหักพังและรกร้างอยู่แล้ว จากการตรวจสอบอิฐที่ก่อสร้างวัดและวิธีการก่อสร้าง พบว่าเป็นอิฐและวิธีการก่อสร้างวัดในสมัยอยุธยา

จึงเชื่อแน่ว่าวัดนี้ควรมีอายุไม่ต่ำกว่า ๒๐๐ ปี และเนื่องจากวัดนี้ตั้งอยู่ริมคลองใหญ่ซึ่งเป็นที่ดินที่ลุ่มมาก ดินภายใต้ที่ตั้งวัดเป็นเลนที่มีความอ่อนตัวง่ายจึงได้ชื่อว่า “วัดเชิงเลน”

การมาพบซากวัด

ในเดือนมีนาคม ๒๕๓๒ ได้พบวัดนี้โดยบังเอิญ สภาพที่พบครั้งแรกบริเวณวัดเป็นบึงหญ้ากว้างใหญ่กลางบึงเป็นพงต้นอ้อขึ้นสูงกว่าที่อื่น ใต้พงอ้อสังเกตเป็นกองอิฐปะปนอยู่ สอบถามจากชาวบ้านทราบว่าเป็นวัดร้างบริเวณพงอ้อนั้นคือซากโบสถ์ ส่วนบริเวณวัดส่วนอื่นได้จมลงไปเกือบหมดลงเหลือแต่ซากเจดีย์ริมคลองซึ่งจะปรากฏขึ้นเวลาน้ำลดเท่านั้น ตามข้อเท็จจริงชาวบ้านไม่สามารถทำสวนมานานแล้ว เพราะน้ำท่วมจึงได้แต่อาศัยที่หน้าวัดบริเวณริมคลองปลูกบ้านเป็นที่อยู่อาศัย เมื่อได้เข้าไปสำรวจและแผ้วถางหญ้าบริเวณที่เป็นโบสถ์พบซากโบสถ์มีกองอิฐและกองไม้โครงหลังคาซึ่งหักพังลงมากองทับรวมกันอยู่และเหลือซากกำแพงบางส่วนตัวโบสถ์โผล่พ้นน้ำเพียงนิดเดียว ในฤดูน้ำคงท่วมซากโบสถ์เกือบมิด เพราะสังเกตบ้านผู้เช่าวัดปลูกยกพื้นบ้านสูงกว่าระดับที่ตั้งโบสถ์มาก

นอกจากซากโบสถ์ยังพบพระพุทธรูปเศียรขาด ๓ องค์ ทราบว่าถูกลอบตัดไปนานแล้ว เวลาที่ถูกตัดเป็นเวลากลางคืนชาวบ้านเล่าว่าในคืนที่พระพุทธรูปถูกลอบตัดเศียรมีลมพายุพัดรุนแรง ฝนตกหนักฟ้าร้องฟ้าผ่าเสียงดังสนั่นหวั่นไหวทั้งคืนเหมือนกับเทพยาดา และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้แสดงความโกรธกริ้วและโศกสลดต่อการกระทำของมนุษย์ใจบาปพวกนั้น

นอกจากนี้จากการสำรวจรอบๆ บริเวณโบสถ์ซึ่งไม่กว้างนักยังพบใบเสมาที่ทำด้วยหินเกรนิตหนึ่งใบและพบหลุมฝังลูกนิมิตรรอบโบสถ์ ซึ่งได้ก่อเจดีย์เล็กๆ ครอบปิดหลุมไว้ มีสภาพชำรุดทรุดโทรมมากมีต้นไทรและต้นโพธิ์ขึ้นเต็มทั้งองค์เจดีย์ บริเวณโบสถ์นี้นานมาแล้วเคยถูกถางให้เตียนและก่อสร้างหลังคาสังกะสีคลุมไว้โดยนักเล่นหวยเบอร์ที่เข้ามาขอหวยและถูกหวยใต้ดิน ต่อมาเมื่อไม่ถูกหวยแลหมดทุนแทงหวยแล้ว สภาพก็ถูกปล่อยทิ้งร้างไว้โดยปราศจากผู้ดูแลกลายเป็นสถานที่เด็กๆ ในละแวกนี้ใช้เป็นสถานที่ละเล่นต่างๆ เช่น ทอยกอง โยนห่วง

บางครั้งใช้เศียรพระพุทธรูปเป็นหลักโยนให้ห่วงคล้อง มีการ.......

กระโดดข้ามพระพุทธรูปไปมาเป็นที่สนุกสนานโดยไม่คิดอะไรตามภาษาเด็ก ตกเย็นๆ บางวันก็เป็นสถานที่พบปะของวัยรุ่นหนุ่มคะนองเพื่อดื่มสุรายาเมา เมื่อเมาได้ที่ก็ใช้กำแพงโบสถ์ทั้งภายในและภายนอกรอบๆ บริเวณโบสถ์เป็นที่ถ่ายหนักเบาไปทั่ว   มีท่านหนึ่ง ซึ่งชาวบ้านไม่ทราบชื่อ บังเกิดความคิดและศรัทธาจะบูรณะฟื้นฟูสภาพซากปรักหักพังขึ้นคืนเป็นวัด 

การก่อสร้าง

เท่าที่สังเกตคงยากลำบาก เพราะถนนหนทางเข้าไม่ถึง แต่ก็เป็นเสน่ห์ของวัดมาก เพราะระยะทางเดินที่ไกล สามารถวัดได้ถึงความตั้งใจของผู้คนที่จะเข้าไป

การเริ่มดำเนินการก่อนการบูรณะคือการได้ใช้ความพยายามอยู่หลายเดือนในการติดต่อขอแบ่งเช่าที่ดินซึ่งเป็นบริเวณวัดส่วนใหญ่ที่ชาวบ้านทิ้งไว้ไม่ใช้เนื้อที่ ๔ ไร่ ๓ งาน จากชาวบ้านที่เช่าอยู่เดิมแล้ว จึงได้เจราจาขอทำสัญญากับกรมการศาสนาจนสำเร็จ อุปสรรคที่ตามมาคือช่างผู้รับก่อสร้าง เพราะเนื่องจากที่ตั้งวัดเป็นที่ลุ่ม การก่อสร้างยากมาก รอบๆ วัดเป็นป่าหญ้าและบึงน้ำมียุงมากมาย การหาอาหารการกินลำบาก ผู้รับเหมาที่ไปดูงานส่วนใหญ่ไม่อยากรับงาน ส่วนผู้ที่รับงานก็เรียกร้องราคาสูงมากสุดจะสู้ราคาไหว

จนในที่สุดจึงตัดสินใจหาหัวหน้าช่างผู้หนึ่งมาเป็นผู้รับผิดชอบงานนี้และรับสมัครคนงานเองกับจัดซื้อวัสดุก่อสร้างเอง โดยให้ช่างส่วนหนึ่งปลูกที่อยู่อาศัยในบริเวณวัด อีกส่วนหนึ่งทำงานเองกับจัดซื้อวัสดุก่อสร้างเอง โดยให้ช่างส่วนหนึ่งปลูกที่อยู่อาศัยในบริเวณวัด อีกส่วนหนึ่งทำงานเช้าไปเย็นกลับ เมื่อได้ช่างแล้วการบูรณะจึงเริ่มขึ้น

ระยะเวลาที่เริ่มบูรณะนั้นเป็นช่วงเข้าฤดูฝนจึงลำบากมากและอยู่ในภาวะที่วัสดุก่อสร้างหายาก โดยเฉพาะเสาคอนกรีตที่จะนำมาตอกเพื่อปูเป็นทางเดินปูนเข้าในบริเวณวัด วัสดุทุกอย่างต้องขนไปทางเรือและใช้แรงคนแบกหามไปที่จุดก่อสร้างบางครั้งต้องชะลอการทำงานเพราะขาดวัสดุ บางครั้งฝนตกหนักงานก่อสร้างบางส่วนคนงานต้องทำงานในน้ำต้องแช่ในน้ำโคลนน้ำเลนเกือบทั้งวัน ร่างกายสกปรกเลอะเทอะ บางครั้งขาดคนงานเพราะสถานที่ก่อสร้างกันดารไม่มีใครอยากอยู่ประกอบกับงานก่อสร้างทั่วๆ ไปขณะนั้นหางานง่าย และงานมีความสะดวกสบายกว่างานก่อสร้างที่วัดมากคนงานเปลี่ยนไปหลายชุด โชคดีที่หัวหน้าช่างที่มุมานะไม่ทิ้งงาน  สามารถทำงานและบูรณะวัดที่ค่อนข้างสมบูรณ์ และค่อย ๆ พัฒนาจนมีสภาพที่พร้อมสำหรับให้ทุกท่าน ไปนั่งวิปัสนาและร่วมทำบุญในพิธีกรรมต่าง ๆ ได้ตามอัธยาศัย..

แม้จะเดินเข้าไปสักหน่อย แต่ทำให้เราได้สัมผัสกับธรรมชาติ และสูบอากาศเข้าปอดอย่างสบายใจ มีความสุขกับสายลม แสงแดดและความชุ่มฉ่ำของน้ำในลำคลอง คลายความเร้าร้อนของจิตใจ ทริปนี้ทัวร์อาเชียนเวิลด์จัดต้อนรับเพื่อนต่างชาติ  และหากคนไทยต้องการระบายร้อน และต้องการหามุมสงบ ท่องเทียวโดยเรือหางยาว เราก็ยินดีต้อนรับกรุ๊ปทัวร์จำนวน 10 ท่านขึ้นไป ติดต่อสอบถามที่ 080-2653674 หรือที่เว็บบอร์ดนี้ได้ค่ะ