เปิดโลกทัศน์อาเชียน บนเส้นทาง R12 (ไทย-ลาว)

         สรุปผลจากการดำเนินงาน เพื่อเดินทางไปเปิดโลกทัศน์อาเชียนบนเส้นทาง R 12 ไทย ลาว เวียดนาม เมื่อวันที่ 9-11 พฤศจิกายน 2556 จากความตั้งใจเดิม แต่เมื่อปรากฏว่ามีพายุเข้าเวียดนาม โดยเฉพาะเมืองหรือจังหวัดที่เรากำลังเดินทางไปนั้น คือ เมืองดงเหย จ.กวางบินห์ ของเวียดนามกลาง

        เราต้องปรับแผน เป็น เปิดโลกทัศน์อาเชียนบนเส้นทาง R 8 ไทย-ลาว โดยเดินทางไปเมืองท่าแขก แขวงคำม่วน กับ แขวงสะหวั่นนะเขต ลาว     .......

               เราเดินทางออกจากกรุงเทพฯ ด้วยสายการบินนกแอร์ เมื่อไปถึงเราก็ไปทานอาหารญาณ ที่ในจังหวัดนครพนม จากนั้นก็ไปเดินทางข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาว แห่งที่ 3 นครพนมท่าแขก และเมื่อข้ามสะพานไปนิดหนึ่ง เราก็ได้รับข่าวเรื่องพายุเข้าเวียดนาม ปรึกษาหารือ จำเป็นต้องปรับแผน เปลียนกำหนดการของวันที่ 10 พฤศจิกายน 56 เป็นวันที่ 9 คือวันที่เราเดินทางไปถึง ทำให้กำหนดการต่าง ๆ ต้องปรับเปลียน  รวมไปถึงตัวผู้ประกอบการที่จะ Matching ระหว่างกันด้วย แต่เราก็สามารถแก้ใขความยุ่งยากให้ผ่านไปได้ด้วยดี

                 โดยเราปรับแผน ไปเจาะและศึกษาตลาดที่เมืองท่าแขก แขวงคำม่วน       และที่นั้น ด้วยความขยัน  ตั้งใจและจริงจังในการทำงาน คุณวิเชียร เจ้าของที่นอนบริษัทดาร์ลิ่ง จำกัด ประธาน DBD P-Trader 1 สามารถเจาระตลาดที่เมืองท่าแขกได้ ที่ตลาดแห่งนี้...

              ตลาดท่าแขก แขวงคำม่วน เ ป็นตลาดใหญ่ และสินค้าส่วนใหญ่มาจากฝั่งไทย โดยผู้ประกอบการรายย่อย เดินทางข้ามฝั่งไปซื้อสินค้าเพื่อจำหน่าย จังหวัดนครพนม สำหรับรายละเอียดอื่น ๆ นั้นเราต้องคุยกันยาวค่ะ

             ช่วงค่ำ ซึ่งเป็นช่วง Matching ของผู้ประกอบ ไทย-ลาว เราก็เชิญ แม่นางน้อย ผู้ประกอบการทางด้านท่องเทียว,คุณยุทธ ผู้ประกอบการทางด้านอุตสหกรรมและท้าวเสมาซึ่งเป็นข้าราชการ ผู้บริหารกระทรวงดูแลการลงทุนประจำแขวงคำม่วน คืนนั้น พวกเราก็ได้แลกเปลียนข้อมูล หากแม้ว่าจะมีการลงทุนของผู้ประกอบการไทย จะมีแผน มีการทำงาน และมีขั้นตอนอย่างไร และคืนนั้น คุณอภิรักษ์ ผู้ประกอบการทางด้านอุสาหกรรมหนัก ก็มีโอกาสได้รับเชิญและดิวกับ........ในเดือนมกราคม 2557 เพราะไลน์ธุรกิจตรงกัน

           วันที่ 10 พฤศจิกายน 2556 เราออกเดินทางจากเมืองท่าแขก แขวงคำม่วน เพื่อไปสำรวจศึกษาตลาด แขวงสะหวั่นนะเขต เราเริ่มสำรวจตลาดซึ่งเป็นตลาดใหญ่มาก สินค้าอุปโภคมาจากจีนผ่านเวียดนาม บริโภคก็ยังมีจากฝั่งไทยบ้าง แต่ไม่ค่อยมาก เพราะระยะทางเริ่มห่างออกมา โอกาสของสินค้าบริโภคที่นี้มีโอกาสทำตลาดได้

        เราไปเยี่ยมแวะชมร้านละหาน เป็นร้านผ้าฝ้ายทำมือ ย้อมสีธรรมชาติ ที่ใหญ่ที่สุดที่สะหวั่นนะเขต กระบวนการทำงานที่ครบวงจร แต่น่าเสียดาย ผู้ประกอบการมีสถานะทางธุรกิจเป็นผู้รับจ้างผลิต ให้กับบริษัทดังของญี่ปุ่น โดยมีเหตุผล เพียงแค่ว่า "ไม่สามารถทำงานได้มากกว่าที่รู้" คำบอกกล่าวของคุณลุงใจดี เจ้าของที่ออกมาต้อนรับเรา กระบวนการทำงานของร้าน เริ่มจากปลูกฝ้าย ปั่นฝ้าย..........ไปจนถึงตัดเย็บ แต่สำหรับลายผ้า สี และดีไซด์ของเสื้อผ้าทางญี่ปุ่นเป็นฝ่ายกำหนดทั้งหมด ร้านใหญ่ค่ะ ดิฉันได้ลงรูปจำนวนมาก เพื่อให้ทุกท่านร่วมเรียนรู้ด้วยกัน

           เราได้แวะรับประทานอาหารร้านใด อดไม่ได้ที่จะเชิญผู้ประกอบการสัมภาษณ์เพื่อเป็นข้อมูลของธุรกิจงานบริการ อย่างหนึ่งที่บอกเราได้ คือ ธุรกิจบริการขนาดใหญ่ โรงแรมขนาดใหญ่ จะเป็นของสิงค์โปร์และมาเลย์เซีย ทำไมไม่มีไทย ทั้ง ๆ ที่เป็นบ้านใกล้เรือนเครียงกัน ตั้งประเด็นให้ท่านคิดค่ะ

    คืนนี้ เรามีโอกาส ไปเยี่ยมชม บ่อนกาสิโนสวรรค์เขต ใหญ่โตมาก แต่ผู้คนเข้าไปเล่นไม่มากสักเท่าำไร อดสงสัยไม่ได้ เขาสร้างไว้รองรับการเติบโตในอนาคตมากกว่าปัจจุบัน

วันที่ 11 พฤศจิกายน 2556

ก่อนกลับเราแวะเยี่ยมชม ร้านผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (ODOP) ซึ่งที่นี้ก็มีค่ะ ขนาดใหญ่มาก สินค้าหลากหลาน เป็นงานมือ สวยราคาไม่ถูกเหมือนบ้านค่ะ    แวะซื้อของฝากที่ร้านค้าปลอดภาษีถูกจริง ๆ พวกน้ำหอม,วาย เป็นต้น

 เราข้ามสะพานมิตรภาพ ไทย ลาว ขึ้นจังหวัดอุบลราชธานี และแวะศึกษาตลาดที่อำเภอเรณูนคร ซึ่งเป็นตลาดเล็ก ๆ แต่มีรายได้ดีมากอำเภอหนึ่ง เนื่องจากอยู่ติดตะเข็บชายแดน และมีพระธาตุศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองด้วย และก็แวะนมัสการพระธาตุพนมด้วยค่ะ

   โดยสรุปการเปิดโลกทัศน์อาเชียน บนเส้นทาง R12    และต้องปรับเปลียนเป็นเส้นทาง R8 ไทย ลาว ทำให้เราได้มีโอกาสศึกษาเส้นทางโรจีสติก ที่เชื่อมประเทศของเรากับเรา เวียดนามและจีน(ใต้) ,ทำให้เราได้เรียนรู้เส้นทางของสินค้าอุปโภด บริโภคที่เข้าไปจำหน่ายที่ลาว จะต้องเริ่มต้นจากที่ไหนอย่างไร,มีโอกาสทำให้เพื่อนร่วมทริปได้พบคู่ Maching ถึง 2 ท่าน นั้นคือ คุณวิเชียร(ที่นอนดาร์ลิ่ง) ,คุณอภิรักษ์ และดิฉันเอง สิริวารี มีโอกาสที่จะไปซื้อวัตถุดิบราคาถูก เส้นฝ้ายและผ้าย้อมครามจากร้านละหานเป็นต้น และถ้ามีแผนที่จะขยายตลาดไม่ว่าตัวแทนจำหน่าย หรือไปเปิดช็อปนั้นต้องทำตลาดอย่างจริงจังและจ้างที่ปรึกษาที่ชำนาญศึกษา เพื่อลดความเสี่ยงค่ะ

 ขอขอบคุณพันธะมิตรทางธุรกิจ ทุกท่านและท่านวิทยากร ดร.ปริวรรต สาคร จากสถาบันแพลนต้า อะเวนิว 

            และถ้าหากท่านที่อ่านแล้วสนใจ ต้องการข้อมูลเพิ่มมากกว่านี้ดิฉันยินได้แชร์ความรู้ ประสบการณ์การทำงาน และยินดีให้คำปรึกษาการเจาะตลาดทางการค้าที่ดิฉันมีความรู้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สิริวารี รำเพย