โอซาก้า เมืองแห่งสายน้ำ ตอนที่ ๒

ตื่นเช้าสิ่งที่ทำอันดับแรก คือ จับกล้องถ่ายรูป นอนบนชั้น 49  ...ถ่ายรูปจากมุมสูงนครหลวงโอซากา ชื่อโรงแรม Hote Monterey Grasmer Osaka ก็นับว่าเป็นโรงแรมหรู่ ประมาณ สี่ดาว+++ อยู่บนถนน Minatomachi,Naniva-ku ซึ่งส่วนราชการกรมเจรจาการค้า กระทรวงพาณิชย์ เป็นผู้จ่าย เพราะสิริวารี ไปญี่ปุ่นคราวนี้ ช่วยเหลือราชการ ที่เขาเรียกกันว่า "คณะผู้แทนการค้าไปเจรจาการค้าสินค้าแฟชั่น"

ปกติแล้วเขาให้นอนห้องละ 2 ท่านแต่บังเอิญ ที่ห้องไม่มา ดิฉันพักคนเดียวค่ะ ....เตรียงนอนทำจากผ้าฝ้าย เสื้อผ้าของเขาก็เป็นผ้าฝ้าย เอกสารที่ใช้บ่งบอกถึงการเข้าถึงธรรมชาติ รักสิ่งแวดล้อมค่ะ

ส้วมค่ะ ไม่ต้องใช้มือหยิบจับอะไรนะค่ะ.....กดอย่างเดียว ที่ล้างก้นก็กด แล้วน้ำอุ่น ๆ ก็จะฉีดทำความสะอาดก้นให้เรา แล้วมีน้ำยาทำความสะอาดส้วมก่อนน้ั่ง แม้จ้าว เคยเดินทางแต่ในประเทศ CLMV ต้องใช้มือ ต้องดูแลรักษาตัวเอง แต่ที่นี้ถนอมสุขภาพของเรา ช่างคิดสิ่งอำนวยความสะดวกให้ตัวเองจุงเบย

สุขภัณฑ์ในห้องน้ำ เป็นสมุนไพรล้วน หอม ชื่นจัย  และดูขนาดขวดของเขาซิ ...ที่เมืองไทยและกลุ่มเพื่อนบ้านใน CLMV เป็นซองค่ะ ซองเล็ก ๆ  ช่างแตกต่างกันเหลือเกิ๊น

สบู่ล้างหน้าของเขาก็ขวดใหญ๋ใหญ่ มีเพื่อน ๆ แซวครั้งหน้า ต้องเตรียมถุงมาใส่กลับตามนิสัยคนไทย 555+ ดิฉันลงไปนอนแช่น้ำอุ่น เพื่อผ่อนคลายปวดขาหลังจากต้องเดินทำงานค่ะ สบายจริง ๆ อยู่ในโลกของความฝันในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ค่ะ

ขอบอกค่ะ ....คนญี่ปุ่นดื่มน้ำจากก๊อกประปาของเขา ทราบมาว่าเป็นน้ำแร่ค่ะ...และในห้องน้าของโรงแรมเขียนไว้ชัดเจนว่า Tap water can bd used for drinking water ....เอากับเขาซิ คนญี่ปุ่นประดิษฐประดอยเครื่องมือเพื่อรับใช้ เพื่ออำนวยความสะดวกให้พวกเขาอย่างแท้จริง ยากลำบากเปลียนเป็นอำนวยความสะดวก สวดยอดจริง ๆ ค่ะ

อาหารเช้าบุปเฟ่ บนชั้นที่ 23 อาหารอร่อย การบริการยอดเยี่ยม การสะอาดเป็นที่หนึ่งค่ะ..

สักรูปก่อนไปทำงาน บนล็อบบี้ของโรงแรมชั้นที่ 22 ค่ะ ...

เราทานอาหารเทียง ณ ที่ที่เราจะต้องทำงาน เพราะถ้าออกไปทานข้างนอกกลับมาทำงานไม่ทัน เราทำงานกันที่ตึก OMM A-Hall(2 F) ใหญ่มากค่ะ เป็นตึกที่ทำเกี่ยวกับการจัดบูธ และ Business Matching โดยเฉพาะค่ะ ทึ้งตึกค่ะ

ทานอาหารกลางวันกันค่ะ หิว หิว เจออาหารสุก ๆ ดิบ ๆ  ดิฉันก็ต้องหยุดเช่นกัน เพราะไม่ค่อยชอบแต่เพื่อน ๆ เขาอร่อยกันค่ะ แก๊งเราก็ยังไปทานกัน 5 คนเช่นเดิ่มค่ะ

อาหารจานโปรถของดิฉัน ที่ทานได้บ้างค่ะ อร่อยดี !!!!

อ

เป็นนางแบบสักหน่อยค่ะ ....แม้จะเป็นร้านเล็ก ๆ แต่การบริหารจัดการ เครื่องไม้เครื่องมือได้เรียบร้อยและหยิบใช้รับแขกได้ยอดเยี่ยมมากค่ะ...

วันแรกของการทำงานก็เรียบร้อยด้วยดี เย็นวันนั้นอากาศหนาวมาก หลาย ๆ คนที่มีเครือข่ายของเขาอยู่แล้ว ก็ต่างไปพบเครือข่ายและคู่ค้า แต่พวกเรา 3 คนคือ คุณประยูง,น้องดาว และสิริวารี ไม่มีเครือข่าย มีความคิดเห็นกันว่า ไปหาซื้ออาหารแล้วมาทานกันบนห้อง เพื่อนในต่างแดนของดิฉันเห่อปลาดิบ ต่างซื้อปลาดิบกันหลายอย่างมารับประทานเช่น ไข่ปลา ยำและอาหารสุก ๆ ดิบ ๆ มาทานกันเป็นการใหญ่ สำหรับดิฉันไม่ทานอาหารเย็น ดืมเบียร์ 1 กระป๋อง ท่ามกลางอากาศหนาวเย็น และนั่งมองเพื่อนทาน แล้วก็ขำจนท้องแข็ง อยากเป็นเช่นคนญี่ปุ่นทานสัก 2-3 คำก็ไปต่อไม่ได้...คาว  เพื่อน ๆ ทราบหรือปล่าวไข่ปลาที่คุณประยูรซื้อมาทานยกพวงนั้นราคาเป็น 1,000 เยนหรือประมาณ 4-500 บาทอร่อมมากในคำแรก และก็ต้องแอบเอาทิ้งเพราะทานไม่ได้ 5555+

คืนนั้นดิฉันหลับไปเพราะความขำขำเพื่อน ในต่างแดน คนญี่ปุ่นเขาทานได้อร่อยมาก เพราะเขาทานกันตั้งแต่เด็ก ๆ และเป็นอาหารโอชะของเขา แต่คนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เช่นคนไทย ถูกฝึกฝนในเรื่องการรับปประทานอาหารสุก มาตั้งแต่เด็ก ฉนั้นอย่าพยายามเป็นเหมือนเขา อิอิอิอิ

(อ่าน โอซาก้า เมื่องแห่งสายน้ำ ตอนที่ ๑,เมื่องแห่งสายน้ำ ตอนที่ ๓ )